vv Wolfaartsdijk 1 – De Westhoek 1 , 22 April 2023
Vandaag kon het dan gebeuren. Op de dag af en dus precies ( !! ) 28 jaar geleden vierde Wolfaartsdijk 1 zijn laatste kampioenschap, toen in de 2e Klasse van de Afdeling Zeeland.
Er moest dan wel gewonnen worden van De Westhoek én nummer 2 op de ranglijst Herkingen’55 mocht niet winnen op bezoek bij Smerdiek. Bij een gelijkspel van Wolfaartsdijk moest Herkingen ’55 verliezen.
Verschillende scenario’s dus waarbij Wolfaartsdijk het in alle gevallen niet zelf in de hand had.
Met een voorsprong van 12 punten had de koploper een enorme marge en was het dus een kwestie van tijd voordat de kampioensschaal naar boven kon worden gestoken. Maar wat is er mooier dan dat op het eigen voetbalveld én ongeslagen te laten gebeuren? Alle voorbereidingen waren getroffen, het bier en de champagne stond koud, de bloemen waren besteld, de Burgermeester was ingelicht en de KNVB was ook aanwezig. Veel publiek vanzelfsprekend en ook de weersomstandigheden waren prima. Geen wind, lekker van temperatuur en daarnaast ook nog een strakke grasmat.
De week voorafgaand aan deze wedstrijd werd er ontspannen getraind om alles heel te houden en de spanning voor zo ver aanwezig zo veel mogelijk te neutraliseren. Voordelen van een jonge selectie is de gretigheid en het enthousiasme maar aan de andere kant ook de onervarenheid. Geen enkele selectiespeler was met een 1e elftal al eens kampioen geworden en wat zo’n wedstrijd spelen dan aan nervositeit meeneemt.. je weet ‘t niet.
Helemaal onervaren kon deze groep ook niet genoemd worden want in de slotfase van het vorige seizoen waren ook al een aantal beslissingswedstrijden gespeeld inclusief een nacompetitiefinale.
In de bespreking was de bedoeling duidelijk. Eerst maar eens naar de goeie kleur spelen, de duels winnen, scherp op de tweede bal zijn en vooral genieten.
De Westhoek had ook nog belangen. Ze stonden bovenaan in de 3e periode en de nacompetitie halen was ze vorig seizoen ook gelukt. Toevalligerwijs strandde dat avontuur voor hen toen in de halve finale tegen Wolfaartsdijk.
De basis bestond uit Mathijs met voor hem Florus, Dylan, Martin en Luka. De middenlinie werd bemand door Stijn, Berke, Ruben en Enzo met daarvoor Kevin en Rudy.
De bank was te klein maar met een aantal stoelen extra konden Daniel, Julian, Mitchel, Timo, Jarnick, Sam en Rik toch plaatsnemen. Kokkie hanteerde de vlag omdat Jelmer ontvoerd was voor zijn vrijgezellenfeest.
Arbiter Gerrits was speciaal op de fiets gekomen zodat hij eventueel ook nog van de champagne kon nippen. \
Wolfaartsdijk startte goed en hield De Westhoek ver uit de buurt van Mathijs. De opbouwers bij de tegenstander werden afgedekt zodat het spel zich voornamelijk op het middenveld afspeelde.
Onze eigen opbouw werd niet verhinderd maar iets te vaak werd de lange bal gezocht. Toch enkele mogelijkheden die helaas niet aan de voorwaartsen waren besteed. Stijn voerde een actie een paar keer te ver door en schoten van Enzo misten doel of gif. Een vrije trap op een meter of 22 werd door Kevin op de tennisbaan geschoten. Rond de 30e minuut kon na een balverovering Stijn aan het werk worden gezet. Hij zag de breed weglopende Rudy niet over het hoofd en die schoot van buiten de 16 de bal kiezelhard buiten het bereik van de keeper in de rechterhoek, 1-0. Vijf minuten later kwam Rudy goed voor zijn man bij een voorzet vanaf links van Enzo maar helaas kwam zijn kopbal via de onderkant van de lat het veld weer terug in. Vlak voor de theepauze schoot het bij Stijn nog maar eens in zijn hamstring en hij werd in de rust vervangen door Timo.
De tussenstand bij Smerdiek – Herkingen ’55 was 0-0, niet zo vreemd aangezien deze wedstrijd een half uur later begonnen was.
De tweede helft was minder van de kant van de oranje zwarten. Wellicht wat spanning richting het eindsignaal en dat in combinatie met een leeg rakende brandstoftank? Martin vertoonde wat kuren en Mitchel was zijn vervanger, Ruben zakte een linie. Even later werden Berke en Enzo gewisseld voor Jarnick en Sam en in de slotfase mocht Daniel Florus vervangen. Zoals vermeld was de tweede helft qua veldspel minder en moest Mathijs een aantal keren handelend optreden. Ook had hij een keer mazzel dat een kopbal naast zijn doel verdween. De Westhoek ging meer risico’s nemen en daardoor ontstond er ruimte. Helaas werden een aantal keren deze mogelijkheden te gehaast om zeep geholpen anders had de wedstrijd in het slot gegooid kunnen worden. In de allerlaatste minuut scoorden de bezoekers dan toch de wel verdiende gelijkmaker. Na een corner werd de doorgekopte bal bij de tweede paal tegendraads achter Mathijs geschoten waardoor de 1-1 op het scorebord kwam. Vrij snel daarna klonk het laatste fluitsignaal en was het wachten op de uitslag van Smerdiek.
De tussenstand was daar al een behoorlijk poosje 1-0 in het voordeel van Smerdiek en bij die uitslag was het kampioenschap binnen.
Maar door het later beginnen in Smerdiek én een onderbreking door een kuitblessure van de scheidsrechter aldaar was het zeker nog drie kwartier wachten. En dat is best lang. Mark heeft connecties in Smerdiek en onderhield een hotline. Ondertussen wachtte de complete selectie met staf en aanhang voor de kantine in spanning af. Naarmate de definitieve uitslag dichterbij kwam voelde je de spanning toenemen. Dit kon toch niet meer misgaan?
Uiteindelijk hoorde Mark door zijn telefoon de scheidsrechter bij Smerdiek affluiten en zijn reactie liet niets aan duidelijkheid over; wij zijn kampioen!
Spelers, staf en begeleiding sprongen op en over elkaar en de champagne was snel op.
Na mooie woorden en felicitaties van Mirjam Lukasse namens hoofdsponsor Lukasse Dakbedekkingen en dhr. Aertssen die namens de KNVB de medailles uitreikte en de schaal overhandigde werd de platte karre voorgereden voor een ereronde door Wolphaartsdijk en ’t ouwe Land. Daarna werden er in de kantine na de speech van voorzitter Jan Blok nog wat mensen bedankt met een bos bloemen en kon het feest beginnen.
Tot in de late uurtjes was het onrustig maar wat wil je als je er 28 jaar op hebt moeten wachten.
Namens de selectie wil ik iedereen bedanken die op welke manier dan ook zijn of haar bijdrage heeft geleverd aan dit tot dusverre fantastische seizoen! In de laatste vier wedstrijden is het doel ongeslagen te blijven.
