7 maart 2020. De eerste zaterdag waarop we weer eens een rustig briesje rond de oren kregen in plaats van de stormen van de afgelopen zaterdagen. Ook de dag waarop Sjako aan de Spaanse Riviera van een (alcoholvrije) sangria nipte, Erik de Kok op zijn ski’s de berg af gleed en Daniel in een AMG over de boulevard van Dubai reed. Tegenstander van de dag: SV Smerdiek 1. De nummer twee van de competitie en favoriet voor de tweede periodetitel. In de heenwedstrijd op Tholen zagen wij het eerste halfuur alle hoeken van het veld, maar daarna kwam de storm gehuld in Internazionale-tenues tot bedaren. De wedstrijd werd uiteindelijk met 3-2 verloren, daar waar door de strijdlust van de oranje-zwarten wellicht een gelijkspel verdiend was geweest. Ondanks de toen nipte overwinning was in de voorbeschouwing van Smerdiek te lezen dat zij de benodigde drie punten voor het periodekampioenschap wel eventjes zouden komen ophalen bij laagvlieger Wolfaartsdijk ( https://www.smerdiek.nl/voorbeschouwing-wolfaartsdijk-1-smerdiek-1/ ). De drive-in show om het periodekampioenschap te vieren was al geregeld.
De equipe van trainert Arjan Sandee en Sjako-stand-in Mark Tak bestond vandaag uit: Rik, Jelmer, Florus Koeman (JO19), Stefan, Rodeko, Julian, Sam, Fish, Tijmen (C), Thijs en Timo. Bercke Deckers, Jarnick Kole (beiden JO19) en Mitchel begonnen samen met de jarige jop Jan Tavenier op de bank. De vlag werd, net als in de uitwedstrijd op Sint-Maartensdijk, gehanteerd door Christjan Soethout.
Nadat pupil van de week, Rowan Houtekamer, de bal achter de doelman van Smerdiek had gewerkt, ging de wedstrijd op het kunstgrasveld van start. Het flinke aantal toeschouwers langs de zijde van het veld werd in de eerste helft niet bepaald getrakteerd op mooi voetbal. Wolfaartsdijk speelde in de inmiddels vertrouwde, afwachtende 5-3-2 formatie en Smerdiek kon niet in hun spel komen. Aan weerszijden werd menig aanval in de kiem gesmoord en was dit niet het geval, dan leidde het alleen tot halve kansen en niet tot serieuze doelpogingen. Toch lieten wij ons halverwege de eerste helft, zoals al vaker gebeurd is dit seizoen, verrassen door een bal tussen onze defensie en doelman in. Een van de spitsen van Smerdiek was er als de kippen bij en kon de bal vallend en uit de draai achter de uitstormende doelman werken. Smerdiek op 0-1 voorsprong, ware het niet dat Christjan fier met zijn gele vlag stond te wapperen. Buitenspel. Met 0-0 zetten wij het restant van de eerste helft voort. Nadat wij zonder al te veel moeite verschillende corners van Smerdiek overleefden, waren wij al met al blij dat we de eerste helft zonder kleerscheuren hadden overleefd.
In de rust gaf Arjan ons mee dat het met name zaak was om de felle start van de tegenstander direct na rust te overleven en wanneer deze overleefd zou zijn, de kansen voor ons zouden komen. Echter, de verwachte storm bleef uit. Smerdiek wilde wel, maar kon niet beter. Daarbij moet gezegd, dat de spitsen kopfschmerzen moeten hebben gehad van Florus, die zich als volleerd eerste elftalspeler kranig weerde tegen de spitsen, af en toe een beuk uitdeelde en incasseerde en bij standaardsituaties ook de boomlange blonde verdediger van Smerdiek van koppen weerhield. Halverwege de tweede helft was het voor Tristan genoeg geweest na zijn eerste minuten in maanden en werd hij vervangen door Jarnick. Ook Thijs verliet het veld voor Mitchel. Het was toch Smerdiek die even later tot enkele grote kansen kwam; een kopbal uit een corner werd door een spits van richting veranderd en ging daardoor over, Rik verwerkte een afstandsschot tot hoekschop en even later werd een bal van luttele meters voor de goal gemist. Hierna concludeerde Stefan dat Smerdiek vandaag niet zou gaan scoren. Ongeschreven regel in het voetbal is dat wanneer de ene ploeg niet scoort, de ander dat wel gaat doen. Timo had inmiddels de brommer aangejengeld en passeerde op volle vaart de blauw-zwarte linksback. Op de achterlijn kapte hij terug en gaf de bal hard voor op de gretige spits Mitchel. Mitchel nam een verstandig besluit door de pass eerst aan te nemen, waarna hij de bal rustig en bekeken achter de ervaren goalie kon schuiven. 1-0 Wolfaartsdijk. Persoonlijk heb ik Mitchel nog nooit zo’n lange sprint zien trekken als na dit doelpunt. Bij de Wolfaartsdijkse dug-out moest hij namelijk ineens heel dringend bovenop Mark springen. De kous was nog niet af met deze 1-0. Even later liet Mitchel de drive-in show op Sint-Maartensdijk definitief in het water vallen door zichzelf op de middenlijn tussen drie verdedigers heen te wurmen, alleen op de keeper af te gaan en de bal snoeihard in het net te schieten. 2-0 Wolfaartsdijk. Wolfaartsdijk had vervolgens nog enkele kansen om de score te vergroten, maar een knappe kopbal van Jelmer ging net over en een pass van Mitchel op de net in het veld gekomen debutant Bercke kwam helaas net niet aan. Kort daarna vond dhr. Grinwis het voldoende en floot voor het eind van de wedstrijd. Daarbij moet gezegd, dat ondanks het mislopen van de periode de spelers van Smerdiek ons sportief de handen schudden zoals het hoort .. of inmiddels niet meer ( https://www.dumpert.nl/item/7858175_f8378703 ).
Onze zaterdag kon na deze overwinning natuurlijk niet meer stuk. Na facetime-gesprekken in de kleedkamer met Sjako en Erik, werd ook Hoedekenskerke/Kwadendamme-doelman Ube Huupse gefacetimed om hen met de periodetitel te feliciteren. De feestperikelen werden voortgezet in de kantine alwaar verschillende foute hits tijdens de Super Trouper-doorloopavond werden gezongen en menig pilsje werd gedronken. Het was erg gezellig, denk ik..
