Vandaag stond er voor de trotse koploper Wolfaartsdijk zowaar een prijs op het spel. Bij winst was de eerste periodetitel een feit maar wat wellicht nog prettiger was dat we de nummer twee op de ranglijst , Herkingen , op zes punten zouden zetten. De basis-elf bestond uit Mathijs op het doel, achterin Ruben, Dylan, Martin en Daniel. Het middenveld werd bemand door Enzo, Robin , Kevin en Timo. Als spitsenduo stonden Rudy en Rémon op het wedstrijdformulier. Op de bank zaten Luka S, Sam, Berke en Rik.
Vol goede moed en netjes in het gelid stonden de twee teams klaar om achter arbiter Zuykerbuyk de dramatisch hobbelige grasmat te betreden. Detail was dat de arbiter de bal vergeten was, daar moest ie nog even om. Beter had hij z’n kaarten vergeten, maar daarover later meer. Herkingen begon , voor veel publiek, goed en zette flink druk op de oranje-zwarten die daardoor, en vanwege het slechte veld, moeite hadden om er onderuit te voetballen. Martin leverde tot twee keer toe een bal in en Mathijs durfde een diepe bal niet klem te pakken omdat hij randje 16 stond. Dit bleef allemaal nog zonder gevolgen tot het moment dat een aanvaller van Herkingen in de 16 aangetikt werd en er een strafschop werd gegeven. Mathijs zat weer eens in de goede hoek maar kon de bal niet klemmen, de rebound werd gepromoveerd tot een doelpunt. 1-0. Het opportunistische spel van de thuisclub kostte erg veel energie en Wolfaartsdijk kwam wat beter in de wedstrijd. Toch had het een meevaller nodig om op gelijke hoogte te komen. Een afvallende bal uit de 16 van Herkingen werd door Robin op waarde geschat en met zijn chocoladebeen op het doel en onder de lat geschoten. Door de laagstaande zon had de keeper er geen antwoord op en was de 1-1 een feit.
In de rust werd benadrukt dat er minder balcontacten gebruikt moesten worden om de bal te verplaatsen en dat praten tegen de arbiter alleen maar energie en kaarten ging kosten.
De tweede helft begon zonder Ruben die bij een duel een knie op z’n heupen kreeg. Hij werd vervangen door Berke die vanaf linkshalf ging spelen zodat Enzo de plaats van Ruben innam. Op een hachelijk moment voor het doel van Mathijs na was er vooral erg veel strijd op het middenveld te zien. Een half uur voor tijd werd Rudy in de 16 vrijgespeeld en rondde beheerst af. Echter, een onterecht vlagsignaal vanwege buitenspel zorgde ervoor dat dit feest niet doorging. Even later werd een afvallende bal door Rémon goed ingeschat en op snelheid wist hij de laatste linie te kloppen. Schuin voor de goal besloot hij zijn actie met een schot in de lange hoek die de keeper te machtig was, 1-2. Herkingen was behoorlijk van slag en mocht van geluk spreken dat Berke , na een rush van 40 meter en drie tegenstanders achter zich latend, de keeper op zijn weg vond. Ook miste de arbiter nog een keiharde charge van een verdediger op de edele delen van Rémon, anders had dat een rode kaart en een strafschop opgeleverd. In plaats daarvan kreeg Rémon zelf een gele kaart. Het meest opvallende moment moest toen nog komen. Herkingen zette aan, Wolfaartsdijk had het lastig met de hoge ballen en moest alle zeilen bijzetten om het gevaar af te wenden. Na een corner , zo’n vijf minuten voor de officiële speeltijd, word de bal onderkant lat gekopt. De bal stuit het veld weer terug in en door het verkregen effect komt dezelfde bal bovenop het doelnet terecht. Waar ongeveer iedereen , op de man in het zwart na, zich al opmaakt voor een doeltrap kent arbiter Zuykerbuyk een doelpunt voor de thuisploeg toe, 2-2. Protesten mogen niet baten en leveren de KNVB wat centen op in de vorm van gele kaarten. Inmiddels was Sam in het veld gekomen voor Daniel en nam Robin de plaats in van Daniel op de rechtsachter-positie. Sam ging centraal spelen. Luka S verving de moegestreden en geïrriteerde Rémon die anders wellicht nog een kaart had kunnen krijgen. In de absolute slotfase kon het nog alle kanten op al kwam Wolfaartsdijk wat makkelijker in de aanvallende positie. Dat resulteerde in een aantal corners waarvan Martin er eentje al koppend ternauwernood gekeerd zag worden. Bij de volgende corner ging het mis voor de gastheren. Een domme duw in de rug van Martin werd gezien door de arbiter en die wees naar de stip. Topschutter Rudy schoot de bal koeltjes in het hoekje waar helaas de keeper ook lag, identiek aan de penalty van Herkingen kwam de bal ook het veld weer in en gelukkig ook nog voor de voeten van Rudy die vervolgens de 2-3 tegen de touwen schoot. Door alle blessurebehandelingen, wissels en administratieve taken na het geven van zoveel kaarten was er toch nog zo’n tien minuten te spelen. Herkingen had z’n kruit verschoten en kwam niet meer in de buurt van doelman Mathijs. Twee minuten voor het laatste fluitsignaal kopte Rudy nog, tot verhoging van de feestvreugde , een hoekschop van Timo in de bovenhoek, 2-4. Al met al een verdiende zege al had het ook zomaar anders kunnen lopen. De periodetitel is in ieder geval binnen. Volgende week komt Brouwershaven op bezoek, een ploeg waarvan , door hun vijf behaalde punten door evenzoveel gelijke spelen , blijkt dat er niet veel ploegen van kunnen winnen. Wolfaartsdijk is gewaarschuwd.
