Zaterdag 22 februari trad ons 3e aan op Krabbendijke voor wat normaliter een gelijk opgaande wedstrijd zou moeten zijn. Een kleine 2 uur later likten we echter onze wonden na een abominabel slechte wedstrijd.
We vertrokken die dag rond 13.30 naar Krabbendijke met 3 oldtimers; Gerrit Eveleens, Kees van Waarde en een rode Opel Kadett 1.1 Sport uit 1967 (van Jordy). Speler/coach Gerry had een week van te voren al een plaats op de rechtsvoorpositie in de Opel gereserveerd uit sentimenteel oogpunt. Een soortgelijke Kadett was namelijk in een ver verleden ooit het vervoersmiddel van de familie Kloosterman.
Omdat Ruud zijn auto er die middag de brui aan had gegeven werd onderweg nog getracht om Ruud in een moderne auto onder te brengen maar omdat deze snellere auto’s de afslag naar de snelweg A58 al hadden genomen bleef niets anders over om ook Ruud met de Opel op te pikken. Na een extra rondje Tiendenplein konden ook wij met zijn vijven met gezwinde spoed (90km/h) op weg naar Krabbendijke. Met een “aangename” binnentemperatuur (25 gr) en hopende dat we de tunnel weer uit zouden komen, bereikten we tegen 14.00 uur sportveld Krabbendijke.
De wedstrijd werd op het kunstgrasveld gespeeld en je zou denken dat dit voor ons geen probleem zou moeten zijn, nou niets was minder waar. Vanaf het eerste moment zette Krabbendijke wat druk en W’dijk bleek niet in staat om enig noemenswaardig combinatiespel op de mat te leggen. Vanaf de 1e tot de laatste minuut hadden we moeite met het stuiteren van de bal op deze ondergrond en leidde veelvuldig balverlies en het betere spel van onze tegenstander tot vele kansen voor Krabbendijke. Ondanks dat keeper Oscar de nodige reddingen bracht, keken we toch vrij snel tegen een 1-0 achterstand aan.
Na een korte opleving onzerzijds wisten we zelfs tot 1-1 terug te komen. Benny Lips kreeg bij de 2e paal een bal op zijn knar geschoten uit een corner van Jordy; 1-1. Daarna was het toch weer Krabbendijke wat de klok sloeg. Halverwege de 1e helft werd nog wel een speldenprik uitgedeeld door Gerry op goed aangeven van Ruud maar de inzet werd door de keeper gekeerd.
Als een van de weinige onttrok Oscar Kloet zich aan de Wolfaartsdijkse malaise en behoedde ons in de eerste helft zeker voor dubbele cijfers. De Krabbendijke-aanvallers bijna tot wanhoop brengend wist hij vele malen 1-op-1 als winnaar uit de bus te komen maar ook hij kon uiteindelijk niet voorkomen dat we met een 4-1 of 5-1 achterstand gingen rusten.
Na rust leken we eerst iets makkelijker van onze goal af te kunnen voetballen maar ook dat leidde niet tot gevaarlijke momenten voor het Krabbendijke-doel. Na 90 helse minuten werd uiteindelijk een smadelijke 8-1 nederlaag ons deel.
In de tweede helft onderscheidde ook good-old Gerrit zich bij W’dijk in positieve zin door gewoon te doen wat je moet doen. Had iedereen (ikzelf incluis) die middag maar kunnen doen wat Gerrit en Oscar deden, dan hadden we als team makkelijker en leuker kunnen voetballen en was het verschil in de uitslag nooit zo hoog opgelopen.
Van onwil was die middag zeker geen sprake, onmacht is waarschijnlijk een beter woord.
De terugreis werd aangevangen na een wedstrijd die niet bracht wat we er van verwachtten, ook moet ik toegeven dat de reis met de Opel Kadett ook niet (meer) bracht wat ik er van verwacht had.
Ik had de performance van de 55 Pk sterke Opel als kind toch iets anders in mijn geheugen staan…
o Lijder Gerry
o Leider Gerry
Aankruisen wat van toepassing is
