Na aan het begin van het seizoen kortstondig in de middenmoot te hebben gestaan, bivakkeert ons 3e ook dit seizoen in de onderste regionen van de 5e klasse...............
De diversiteit in de grote groep (al 42 verschillende spelers gebruikt !) maakt het lastig een vast op-elkaar-ingespeeld team op de been te brengen. Begon de competitie voor de VVW met 4 keepers en 3 elftallen, na enkele weken bleven er slechts 2 over waarna met name Oscar Kloet - niet onverdienstelijk- het doel van ons 3e verdedigde. Al met al hebben dit seizoen Jeroen, Bouke, Oscar, Louis, Jan-Henk en Ruud onder de lat gestaan.
Voor de winterstop had het er ook al de schijn van dat we steeds meer moeite krijgen met een (mindere) grasmat. Yerseke 5 uit op 16 november was hier een voorbeeld alsmede Hoedekenskerke uit op 14 december. Ging het slechte spel de eerste helft tegen Yerseke nog enigszins gelijk op, de 2e helft was eigenlijk niet meer om aan te zien. Enig lichtpuntje nog was de goal van Tim Noordhoek maar een 5-1 verlies werd ons deel ondanks een aantal reddingen van stand-in keeper Ruud Dingemanse.
Hoedekenskerke uit was een vergelijkbare wedstrijd. Met o.a. Toon en Jeroen weer in de gelederen wisten we op 0-1 voorsprong te komen (Henco op aangeven van Benny. Hierna kantelde de wedstrijd snel. Hoedekenskerke profiteerde van een bal die tussen keeper Jeroen en verdediger Sander Luteijn viel en kwam voor rust al op een 2-1 voorsprong. Hadden we nog hoop de 2e helft aan te haken, dan werd die hoop vrij snel aan flarden geschoten en liep Hoedekenskerke uit naar een “makkelijke” 5-1 overwinning. Opmerkelijk die middag waren de goed leidende scheidsrechter van Hoedekenskerke en hun leider die vrijwel constant onnodig liep te zeuren.
Tsja, we (b)lijken toch verwent met het biljartlaken waar we onze thuiswedstrijden op spelen en “al onze 8 punten” werden thuis behaald.
Tussen bovenstaande wedstrijden door speelden we thuis tegen Krabbendijke 4 (23 november) en SSV ’65 5 (30 november). Tegen Krabbendijke bleven we lang in het spoor, kwamen zelfs een aantal malen voor maar dolven uiteindelijk met 4-6 het onderspit. Doelpunten waren van Stefan (kopbal), 2 van Tim en 1 van Benny.
Werd in de voorbereiding nog vriendschappelijk met 10-0 gewonnen van SSV ’65 5, nu werd met hangen en wurgen een punt uit het vuur gesleept. Met Jan-Henk op doel wisten we minimaal 3 maal (?) op voorsprong te komen (1-0 Thiemo, 2-0 Kees k en 3-2 Benny). Elke keer haakte SSV aan en na diverse goede reddingen was het na een wat onhandige poging een schot op anderhalve meter hoogte met zijn voet te stoppen, dat Jan-Henk de 3-3 uit het net vissen. W’dijk leek met nog 20 minuten te spelen de wedstrijd naar zich toe te kunnen trekken omdat we met 11 tegen 10 kwamen te spelen. Een SSV-speler die al een aantal malen zijn boekje te buiten was gegaan, sloeg Toon in zijn gezicht. Arbiter Jan Kluijfhout kon maar 1 ding doen en de man het veld uit te sturen. In een vervelend laatste kwartier kwamen we zelfs met 3-4 achter. Een vrije trap werd achter onze laatste linie gelegd en langs de uitkomende Jan-Henk gekopt. In de toegevoegde tijd wisten we in een ultieme poging nog een punt te redden. Benny Lips wist uit een afgeslagen vrije trap vanaf de 16½ de rebound te promoveren tot 4-4. Scheids Jan Kluijfhout stond er dicht genoeg bij om te kunnen zien dat de bal geheel de doellijn had gepasseerd. Een vervelend SSV ’65 verdween met stille trom met spelerspassen en al voordat het wedstrijdformulier geheel ingevuld kon worden. Dit wellicht om te ontkomen aan een schorsing.
Na de jaarwisseling was koploper Rillandia 3 op 25 januari onze eerste tegenstander in 2014. Voor deze wedstrijd waren Toon en Nels weer beschikbaar en keepte Bouke Wisselink een van zijn eerste wedstrijden na hersteld te zijn van zijn blessure. Daar waar we uit met grote cijfers verloren, pakte W’dijk 3 zelfs het initiatief in deze wedstrijd. Sjoerd Kloet werd tot 2x toe op links gelanceerd en kwam beide keren 1-op-1 te staan tegenover de keeper van Rillandia en wist evenzoveel maal de paal te raken. Volgens de ongeschreven wetten in het voetbal valt de goal dan aan de andere kant. Vlak nadat Bouke een penalty had gestopt, was het Rillandia wat alerter reageerde op een afgeslagen bal en werd de 0-1 in de touwen gejaagd. Voor rust viel ook de 0-2 nog. Rillandia wat nogal mopperde en wellicht minder weerstand verwacht had, wist de wedstrijd ondanks goals van Nels (penalty) en Benny aan het eind van de wedstrijd, met 2-4 toch verdiend naar zich toe te trekken.
Nadat Heinkenszand uit tot 2x toe afgelast werd, troffen we op zaterdag 15 februari thuis de nummer 2 van dat moment, Wemeldinge 3. Ook aan de uitwedstrijd tegen Wemeldinge hadden we geen goede herinneringen overgehouden. In de eerste helft werden toen maar liefst 9 tegengoals geïncasseerd.
Wellicht gesterkt door de goede wedstrijd tegen Rillandia en het feit dat de sterke wind die er stond vaker in het voordeel is van de mindere ploeg, werd om 14.30 onder leiding van Jan Kluijfhout afgetrapt. De W’dijk-verdediging met Jeroen, Sjoerd, Gerry, Yoran en René werd met tegenwind gelijk tegen de eigen 16½ gedrukt en het “er voetballend uitkomen” was vrijwel onmogelijk. Haalden onze trappen nog de middellijn, dan was er voor Tim de moeilijke taak om er nog iets goed mee te doen.
Gelukkig had ook Wemeldinge last van de wind en de meeste ballen werden te diep gespeeld en waren hun corners het gevaarlijkst.
Na een kwartier kwam Wemeldinge toch voor. Nadat we rechtsachter de bal niet lekker uit konden verdedigen, kwam de bal panklaar te liggen voor een Wemeldinge-speler die de 0-1 buiten het bereik van Jeroen in de rechterbovenhoek krulde. Na nog een kwartier hetzelfde spelbeeld en een aantal extreme reddingen van Kees K en Yoran, kwam W’dijk een keer op de helft van Wemeldinge waar het direct een vrije trap verdiende. Deze vrije trap -op 30 meter van de goal- belandde bij de opgekomen Gerry die na een scrimmage om de bal en na zijn broer te hebben genegeerd, de punt van zijn schoen tegen de bal zette en de keeper verraste met een ogenschijnlijk houdbaar schot; 1-1.
Na nog wat kunst- en vliegwerk in het resterende kwartier was dit ook de ruststand.
Na de nodige wissels (4x!) speelden we na rust met wind mee die wat afgenomen leek te zijn.
W’dijk 3 kwam de 2e helft niet echt onder de Wemeldinge-druk uit maar leek vooralsnog stand te houden. Jeroen, altijd sterk in 1-tegen-1 situatie wist een inzet te keren en Sjoerd beet zich vast in zijn tegenstander. Na een ruim uur spelen kreeg Toon last van zijn lies en liet zich wisselen. Een aantal omzettingen volgde, Yoran op rechtsback, Ruud schoof door van rechtsback naar rechtshalf en Yordi schoof van rechtshalf naar centraal op het middenveld naast Kees K. Of dit net iets teveel van het goede was, is de vraag maar Wemeldinge wist direct hierna centraal achterin door te breken en weer op voorsprong te komen; 1-2.
De voorsprong was gezien hun veldoverwicht verdiend maar het verschil was nog steeds maar 1 doelpunt.
In een sporadische W’dijk aanval pakte het kopsterke Wemeldinge het niet slim aan, nadat W’dijk vanaf links een bal voorzette, werd Ron (?) in het strafschopgebied onnodig in de rug gelopen waarna de scheids niets anders kon doen dan naar de stip te wijzen. Kees Kloosterman verzilverde de gegeven penalty door de bal simpel langs de als een zot uitlopende keeper in de rechteronderhoek te schuiven.
Aan het eind van de wedstrijd waren we dicht bij misschien wel een derde treffer. De onzekere keeper kwam nog bij een aantal schoten goed weg nadat hij zich een paar keer verkeek op de curve in de bal en daarna alsnog de bal op zijn lichaam kreeg.
Wellicht kregen we iets te veel maar Wemeldinge deed zichzelf voor rust tekort waarna we dankbaar een punt in ontvangst namen.
